نکته عجیب اما، وجود شواهدی تایید نشده از روابطی است که دقیقا مصداق پدوفیلی شمرده شده و در بین رهبران سیاسی بعضی کشورهای پیشرفته دیده می‌شود!
سوء استفاده جنسی و بهره کشی از کودکان می تواند در هر مکان و در هر زمان رخ دهد.
با وجودی که اختلالات زیستی مانند عدم تعادل هورمونی می تواند منجر به این بیماری در برخی افراد شود. اما این فاکتورها به عنوان علت پدوفیلی ثابت نشده است.
صورت شما راز وضعیت داخلی بدن و بیماری های داخلی را برملا می سازد، به صورت خود نگاه کنید و بدانید که کدام بخش بدن شما مشکل دارد.
به عنوان مثال، کودک توانایی حمله و دفاع در برابر معلمی که قصد آزار جنسی او را دارد، نخواهد داشت، اما با فریاد زدن، متجاوز دست از کار خواهد کشید و کودک فرصت کافی برای اطلاع رسانی به شما را پیدا می‌کند.
در واقع درمان محدودسازی اندروژن یا محروم سازی شیمیایی است.
از این عناصر می‌توان به آشفتگی، اختلال روانی اجتماعی، گرایش به عمل در واکنش به تمایلات جنسی اشاره کرد.
از آنجایی که بسیاری از مطالعات فقط افرادی را شامل می‌شوند که رفتارهای پدوفیلیا را انجام دادند، تحقیقات روی افراد مبتلا به پدوفیلی که بر اساس افکار خود عمل نمی‌کنند هنوز محدود است.
این موارد می‌توانند شواهد مفیدی برای تشخیص این اختلال در اختیار قرار دهند. تماشای بسیارِ هرزه‌نگاری کودکان نیز ابزار تشخیصی مفیدی است. علاوه‌برآن، می‌توان تحریک جنسی تناسلی را به‌وسیله محرک‌های جنسی در آزمایشگاه اندازه‌گیری کرد و به احتمال وجود اختلال پدوفیلی در فرد پی برد.
درمان رفتارشناختی در اصل روی تغییر مسیر تفکر بیمار پدوفیلی تمرکز دارد.
اما امروزه دیگر به عنوان وسیله ای برای درمان انحرافات جنسی در برخی کشورها استفاده نمی شود.
شرطی‌سازی آزارنده، اصلاح تحریف شناختی، همدردی با قربانی (نمایش فیلم‌هایی از عواقب رفتار نامناسب با قربانیان)، آموزش جسارت (از جمله آموزش‌های مهارت‌های اجتماعی، مدیریت زمان و ساختاری)، پیشگیری از عود اختلال پدوفیلی (شناسایی محرک‌هایی که موجب این رفتار و قرار گرفتن در موقعیت‌های پرخطر می‌شود و اینکه چگونه می‌توان در این محرک‌ها اختلال ایجاد کرد)، سیستم‌های نظارتی (توجه خانواده به فرد مبتلا و نظارت رفتار او) و البته مراقبت در سایت پدوفیلی تمام عمر.
ترس از حبس و جدا کردن آنها از خانه و خانواده یکی از حربه های این افراد است.
اگر با چنین اتفاقی مواجه شدید، هیچگاه از ترس بی آبرویی از پیگیری قضیه کوتاه نیایید تا مانع درمان بیماران یا مجازات مجرمین نشوید.